Θέσπιση της Δελφιάδος

Δελφιάδα: 
Είναι αγώνες διεθνείς, Τέχνης και Νόησης. 
«Όλες οι μορφές και εκφάνσεις της Τέχνης και της Νοήσεως». 
 
Θα γίνονται μόνο στην Ελλάδα σε χώρο των Δελφών. 
 
Στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείτε  να υπογράψετε ηλεκτρονικά όσοι συμφωνείτε
 
 
Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της διακήρυξης πατήστε ΕΔΩ
 
 
Προλογική Επισήμανσις

υπό  Δρος  Εμμανουήλ Κορκιδάκη Ομ. Καθηγ.  της Κοινωνικής Ψυχολογίας και Βιοηθικής
Μέλους της Επιστημονικής – Οργανωτικής  Επιτροπής του Θεσμού: «Αναβίωσις του Δελφικού Ιδεώδους»

Ζούμε σε μιαν εποχή που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα τον καταιγισμό, μέσω κάθε μορφής και είδους, γνωστικής ενημερώσεως και γενικής πληροφορήσεως και παρ’ όλα αυτά, το μεγαλύτερο μέρος του παγκοσμίου πληθυσμού μένει στερημένο όχι μόνον από απαραίτητες πτυχές μιας άρτιας και αυθεντικής  γνώσης, αλλά και διαρκώς παραπληροφορημένο, ώστε να εξωθείται στο να εμπλέκεται στα δίχτυα κάποιας μορφής απατηλής «εικονικής πραγματικότητας».  Έχουμε θεσμούς που υποτίθεται ότι βοηθούν τον άνθρωπο να επιλέγει σωστά το υπαρξιακό του στίγμα και παράλληλα τον επαγγελματικό του προσανατολισμό, αλλά ολοένα και λιγότεροι είναι χαρούμενοι με ό,τι καταπιάνονται και, το σημαντικότερο, συγκριτικά πολύ λίγοι νιώθουν αυτοεκπλήρωση, με το άγγιγμα του επιτεύγματος, ώστε να αντλούν ταυτόχρονα ισορροπία και υπαρξιακή ασφάλεια.
Επίσης, τα δεδομένα που έχουν δημιουργήσει τα γεγονότα της Παγκοσμιοποίησης οδηγούν σ’ ένα έντονο και αγχώδη γενικό προβληματισμό για την Ανθρωπότητα, που γεννά την ανάγκη μίας «ολιστικής» προσέγγισης, διότι δεν αναφύεται μόνον το πρόβλημα θέσεως Αρχών και Αξιών, αλλά και εφαρμοσμένων συναλλήλων Προτύπων. Ένας από τους σκοπούς επομένως της «Αναβίωσης του Δελφικού Ιδεώδους» είναι να αναδείξει την δυναμική και τις δυνατότητες του Αξιακού συστήματος του προβαλλόμενου στο τρίπτυχο των Δελφών: «ΕΙ - ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ – ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ» ήτοι των κλασσικών, ιδεαλιστικών προτύπων, ως προϋποθέσεων κτήσεως και βιωματικής μεθέξεως ηθικοπνευματικών αξιών και μεθόδων αυτοπραγμάτωσης, μέσα από την τεράστια Δεξαμενή των Ελληνικής παραγωγής και προέλευσης Πολιτιστικών – Ανθρωπιστικών επιτευγμάτων, βάσει της πληρότητας και του πλούτου του εννοιολογικού Έλληνος Λόγου.
Η συγκεκριμένη προσπάθεια αποσκοπεί στο να συμβάλει θετικά στην αναζήτηση της σύγχρονης επείγουσας ανάγκης εξεύρεσης βέλτιστης, κατά το δυνατόν, λύσης του προβλήματος, στα πλαίσια ενός Δι-Ανθρωπισμού, ιστορικοπολιτισμικά ανάλογου προς το ρεύμα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησεως με επίκεντρό του τις αρχαιοΕλληνικές Ανθρωπιστικές Ιδέες, Αξίες και Πρότυπα, γενεσιουργού αιτίας και απαρχής μιας νέας διαπολιτισμικής ανόδου.
Η υλοποίηση και πραγμάτωση της «Αναβίωσης του Δελφικού Ιδεώδους» κατέστη εφικτή αρχικά το 2007 και εφεξής, εντός των πλαισίων της λειτουργίας στους Δελφούς Μεταπτυχιακού «Θερινού Σχολείου», που ελειτουργούσε με έμπνευση, πρωτοβουλία και ενέργειες της Δ/ντριας του Πανεπιστημιακού Εργαστηρίου: «Βιοφυσικό Περιβάλλον: Νευροεπιστήμες και Μάθηση» του Τομέα Εκπαιδεύσεως του ΕΚΠΑ, εκλεκτής συναδέλφου και διακεκριμένης Καθηγητρίας κας Μαρίας Τζάνη, σεμνής Ελληνίδος οραματιστρίας και «ανδρείας γυναικός».
Το συγκεκριμένο εγχείρημα απέδωσε καρπούς και από το 2013 ο οραματισμός και η δημιουργική διάθεση της ιδίας εκλεκτής συναδέλφου οδήγησε εις την σύλληψη και διατύπωση της Διακηρύξεως «Θεσπίσεως της Δελφιάδος», η οποία αποτελεί την ολοκλήρωση και προβολή των Δελφικών Ιδεωδών στην Ανθρωπότητα. Το εγχείρημα αυτό συνιστά την συνέχειαν επέκτασης της φωτεινής αλύσσου, στην ροή και διαδρομή του Χρόνου, που σημασιοδοτεί η παρουσία των μεγάλων πρωτοπόρων Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού, Κωστή Παλαμά, Δημητρίου Βικέλα, Πιερ ντε Κουμπερτέν, Άγγελου Σικελιανού και Εύας Πάλμερ, Νίκου Καζαντζάκη και άλλων, που προσδοκούσαν και προσδοκούν την επαλήθευση του Δελφικού Χρησμού: «Εσθ’ ήμαρ, ότε Φοίβος και πάλιν ελεύσεται, ες αεί έσται».