2o ΘΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
«ΝΟΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ»
Δελφοί, 21-25 Αυγούστου 2006
Ζούμε σε μια εποχή που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τον καταιγισμό γνωστικής πληροφορίας και παρ’ όλα αυτά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μένει μακρυά από την αυθεντική γνώση. Έχουμε θεσμούς που υποτίθεται ότι βοηθούν τον άνθρωπο να επιλέγει σωστά τον επαγγελματικό του προσανατολισμό, αλλά ολοένα και λιγότεροι είναι χαρούμενοι με ό,τι καταπιάνονται και το σημαντικότερο, νιώθουν αυτοεκπλήρωση, αγγίζουν το επίτευγμα, αντλώντας ταυτόχρονα ισορροπία και υπαρξιακή ασφάλεια. Με εκπαιδευτικά συστήματα που ευαγγελίζονται δημιουργικότητα, ικανότητα λήψης αποφάσεων και αυτογνωσία όλο και περισσότεροι – κυρίως νέοι άνθρωποι – νιώθουν ότι η πραγματική δημιουργία εμφανίζεται σπάνια. Η απόφαση και η ανάληψη της ευθύνης που συνεπάγεται η στάση ζωής του δασκάλου σπάνια είναι η ορθή και αυτό που πλεονάζει είναι το άγχος που προκαλεί εν γένει η αδυναμία αυτοπροσδιορισμού του σύγχρονου ανθρώπου. Σε αυτή την νέα πραγματικότητα, ο ρόλος του δασκάλου ως μέντορα είναι περισσότερο κρίσιμος παρά ποτέ. Ο μέντωρ εμψυχώνει, καθοδηγεί, συμβουλεύει, όντας ο ίδιος φύσει ελεύθερη ύπαρξη, με ιδιαίτερη έφεση στην ενδελεχή έρευνα και την αξιοποίησή της, στοιχεία που εκπηγάζουν από την αμέριστη αγάπη του για την νεότητα και την πρόοδο. Αξιοποιώντας τις υπάρχουσες δεξιότητές του: ακεραιότητα χαρακτήρα, υψηλές επικοινωνιακές δεξιότητες, αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία, φιλότητα, ενσυναίσθηση, βαθιά σκέψη, νοημοσύνη) και μέσω στρατηγικών αλληλεπιδράσεων, ο μέντωρ είναι σε θέση να ηνιοχήσει την πορεία του μαθητή προς τις δικές του στοχεύσεις. Τα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν στο 2ο Θερινό Σχολείο των Δελφών είναι τα εξής:
• Ποιός ο πραγματικός ρόλος του μέντορα;
• Ποιά τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του; Ανάμεσα στον έμπειρο manager μιας επιχείρησης και τον ανεγνωρισμένο δάσκαλο– καθοδηγητή τις προσπάθειας για γνώση και επαγγελματική επιλογή, ποιά αλήθεια είναι η φύση του αληθινού μέντορα;
• Πόσο επίκαιρος με την έννοια του αναγκαίου καθίσταται ο ρόλος του στην σημερινή εποχή;
• Τί και με ποιά διαδικασία αξιολογείται, εν κατακλείδι, η συμβολή του;